مهدی بلالی مود: از اتفاقاتی که در کشور رخ میداد، آنقدر متأثر شدم که احساس کردم وظیفه ام است که برگردم و کمک کنم
وطنم وطنم وطنم
مهــدی بلالــی مــود، متولــد ۱۵شــهریور ۱۳۲۱
خورشــیدی بــه «پــدر سمشناســی ایــران» معــروف
اسـت و از جملـه متخصصـان بنـام و مشـاهیر مانـدگار
خطـه خراسـان جنوبـی بـه شـمار مـیرود کـه در جریـان
جنـگ تحمیلـی و بـا وجـود سـکونت در اسـکاتلند بـه
جهــت کمــک بــه هموطنــان خــود در بمبــاران رژیــم
بعـث عـراق بـه کشـور بازگشـت و از آن زمـان خدمـات
فراوانــی در حــوزه سمشناســی و کمــک بــه جانبــازان
شــیمیایی انجــام داد. «مــن و همســرم از اتفاقاتــی
کـه در کشـورمان رخ مـیداد، آنقـدر متأثـر شـدیم کـه
احسـاس کردیـم، وظیفـه ماسـت کـه برگردیـم و کمـک
کنیـم». ایـن سـخنان مهـدی بلالـی اسـتاد دانشـگاه و
متخصــص ســم شناســی اســت کــه از انگیــزه برگشــت
خـود بـه ایـران بعد از آغـاز جنـگ تحمیلی حکایـت دارد.
بـه عبارتـی روشـن تـر وی قهرمـان جنـگ از نوعـی دیگر
اســت. هرچنــد وی جراحــت جنگــی نــدارد امــا حرفــه
تخصصـی و زندگـی خـود را وقـف هموطنانـی کـرد کـه
از تاثیـر سـمی سـلاحهای شـیمیایی اسـتفاده شـده در
طـول جنـگ تحمیلـی عـراق علیـه ایـران()۱۳۵۹ -۱۳۶۷
صدمـه دیـده انـد.
مهــدی بلالــی کــه جوایــز متعــددی در زمینــه شــیمی و
فیزیــک بــه وی اعطــا شــده بــود در زمــان آغــاز جنــگ،
تنهـا ایرانـی متخصـص سمشناسـی بـه شـمار مـی رفـت.
در حقیقــت در آن زمــان وی مرکــز سمشناســی پزشــکی
در بیمارســتان دولتــی شــهر محــل زندگــیاش، مشــهد
را راهانــدازی کــرده بــود. اندکــی قبــل از آغــاز جنــگ، او و
همســرش کــه دندانپزشــک کــودکان بــود، بــرای ادامــه
تحصیـل بـه ادینبـورگ در اسـکاتلند رفتنـد. او تـا اوایـل
۱۳۶۱خورشــیدی دکتــری خــود را در رشــته سمشناســی
(تخصــص درمانــی) گرفــت و مشــغول بــه تدریــس در
دانشـگاه ادینبـورگ شـد. در همیـن زمـان بـود کـه بـرای
نخســتین بــار خبــر اســتفاده از ســلاحهای شــیمیایی
بـه وسـیله رژیـم صـدام علیـه ایرانیـان را شـنید. هرچنـد
نیروهــای رژیــم بعــث از گاز خــردل و اعصــاب در اوایــل
جنــگ بــه طــور آزمایشــی اســتفاده کــرده بودنــد امــا از
شـهریور ۱۳۶۲خورشـیدی بـود کـه بمبهـای گاز خـردل
گوگــردی بــه طــور مرتــب علیــه ایــران بــه کار بــرده شــد.
تــا پایــان جنــگ در مــرداد ۱۳۶۷خورشــیدی در حــدود
یـک هـزار و ٌ ۸۰۰تـن گاز خـردل گوگـردی علیـه سـربازان
و غیرنظامیــان ایرانــی اســتفاده شــد. مهــدی بلالــی در
۱۳۶۲خورشـیدی هنگامـی کـه تصمیـم بـه اقـدام عملـی
در کمــک بــه مجروحــان جنگــی گرفــت، ایشــان و دیگــر
متخصصــان حــوزه درمــان بلافاصلــه مشــغول درمــان
و مراقبــت از مصدومــان شــیمیایی ایرانــی شــدند. در آن
زمـان نـه تنهـا ایشـان، بلکـه هیـچ فـرد دیگـر تجربـهای
در درمــان قربانیــان ســلاحهای شــیمیایی نداشــت. امــا
پزشـکان و بیمارسـتانها در عـرض چنـد مـاه خـود را بـا
شــرایط وفــق دادنــد. بلالــی میگویــد: «وظیفــه اصلــی
مـن همـکاری بـا کمیتـه پزشـکی بیمارسـتان دولتـی بود
تــا دســتورالعملی را بــرای درمــان قربانیــان ســلاحهای
شـیمیایی تهیه کنیم.» ایشـان و همکارانشـان در مشـهد،
۲بیمارسـتان دولتـی بـزرگ یعنـی بیمارسـتانهای امـام
رضـا (ع )و قائـم (ع ) را تبدیـل بـه واحدهایی بـرای درمان
مصدومـان شـیمیایی کردنـد. او مـی افزاید: «هنـگام وقوع
حمـلات سـنگین شـیمیایی عـراق علیـه ایـران در مرزهای
غربــی کشــور، وســیلههای ارتباطــی بســیار ضعیــف
بــود. مــن هــر شــب شــیفت بــودم و پزشــکان حاضــر در
بیمارسـتانهای صحرایـی مرتـب تمـاس میگرفتنـد تـا
در خصـوص شـیوه درمـان مصدومـان شـیمیایی بـا مـن
مشــاوره کننــد. در بمبــاران هــای اولیــه تعــداد زیــادی از
مصدومــان شــیمیایی، مسـ ً ـتقیما بــه بیمارســتان مــا در
مشـهد آورده شـدند.» بـه گفتـه برخـی منابـع؛ رژیم بعثی
در دفـاع مقـدس بیـش از ۳هـزار و ٌ ۲۰۰تـن گاز شـیمیایی
اسـتفاده کـرد
زندگی نامه مهدی بلالی مود
مهــدی بلالــی مــود در ۱۵شــهریور ۱۳۲۱خورشــیدی در
شــهر مــود بیرجنــد متولــد شــد. تحصیــلات ابتدایــی را
در مــود و زاهــدان و متوســطه را در دبیرســتان شــوکتی
بیرجنــد (خــرداد ۱۳۴۰خورشــیدی) بــه پایــان رســانید.
تحصیــلات دانشــگاهی را ابتــدا در رشــته شــیمی و
سـپس در دانشـکده پزشـکی دانشـگاه تهـران آغـاز کرد و
در خـرداد ۱۳۴۳خورشـیدی بـه اخـذ لیسـانس شـیمی و
در خـرداد ۱۳۴۹خورشـیدی بـه دریافـت دکتری پزشـکی
نایـل آمـد. وی در اسـفند ۱۳۵۱خورشـیدی بـه عنـوان
مربـی پزشـکی قانونـی و مسـمومین دانشـکده پزشـکی
مشــهد اســتخدام و مشــغول بــه کار شــد. بلالــی در
اسـفند ۱۳۵۴خورشـیدی اسـتادیار و سرپرسـت بخـش
مسـمومین بیمارسـتان امـام رضـا (ع) شـد و در طـول
سـال هـای ۱۳۵۵تـا ۱۳۵۷خورشـیدی مدیریـت امـور
آموزشــی دانشــکده پزشــکی مشــهد را نیــز عهــده دار
بـود. وی در تیـر ۱۳۵۷خورشـیدی جهـت گذرانیـدن دوره
تخصصــی ســم شناســی بالینــی در دانشــکده پزشــکی
دانشـگاه ادینبـورگ بـه انگلیـس رفـت.
نامبــرده درکوتــاه تریــن زمــان ممکــن بــه اخــذ
دکتــری تخصصــی ( )Ph.Dبــا درجــه ممتــاز در رشــته
فارماکولــوژی و ســم شناســی بالینــی نایــل آمــد (تیــر
.)۱۳۶۰پــس از دریافــت تخصــص درمــان شناســی
و فــوق تخصــص مســمومیت هــا در مــرداد همــان
ســال بــا عنــوان اســتادیار دانشــکده پزشــکی دانشــگاه
ادینبــورک اســتخدام و در مرکــز درمــان شناســی و
درمــان مســمومین بیمارســتان ســلطنتی ادینبــورگ
مشــغول بــه کار شــد. بلالــی در دی ۱۳۶۰خورشــیدی
بــا عشــق خدمــت بــه وطــن و در شــرایط جنگــی بــه
مشــهد بازگشــت و بــا عنــوان اســتادیار و سرپرســت
بخـش مسـمومین بیمارسـتان امـام رضـا (ع) ، وابسـته
بــه دانشــکده پزشــکی دانشــگاه مشــهد مشــغول بــه
کار شــد. در اردیبهشــت ۱۳۶۴خورشــیدی دانشــیار
و در مهــر ۱۳۷۰خورشــیدی بــه مقــام اســتادی گــروه
آموزشــی بیمــاری هــای داخلــی دانشــکده پزشــکی
دانشـگاه علـوم پزشـکی مشـهد ارتقـاء یافـت. پروفسـور
مهــدی بلالــی در تاســیس دانشــکده علــوم پزشــکی
بیرجنــد مشــارکت داشــته و از ۱۳۶۷خورشــیدی بــه
عنــوان عضــو هیــات امنــای ایــن دانشــکده در مشــهد
همــکاری کــرده اســت. نامبــرده از ۱۳۸۲ســردبیری
مجلـه علمـی دانشـگاه علـوم پزشـکی بیرجنـد را عهـده
دار شـد. پروفسـور بلالـی در ۱۳۹۰مفتخـر بـه دریافـت
نشـان دولتـی پژوهـش از رییـس جمهـوری وقـت شـد
و همچنیـن بالاتریـن مـدال افتخـار از بنیـاد بینالمللـی
علـوم پزشـکی پروفسـور یلـدا و لـوح افتخـار از جامعـه
سمشناسـی پزشـکی آسـیا و اقیانوسـیه را نیـز دریافـت
کــرد.
مهدی بلالی و عشق به جانبازان شیمیایی
مهــدی بلالــی همانگونــه کــه گفتــه شــد از قهرمانــان
گمنــام جنــگ تحمیلــی بــه شــمار مــی رود. دربــاره
خاطــرات خــود بــا جانبــازان شــیمیایی گفتــه اســت:
مـن بیمارانـی داشـتم کـه اهـل شـیراز، کرمـان، سـاری
و بابــل بودنــد و هنــوز بــا مــن ارتبــاط دارنــد. یکــی از
آن مجروحــان شــیمیایی، مهنــدس مخابــرات بــود.
نخســتین موبایلــی را کــه وارد مشــهد شــد، بــرای مــن
آورد. شـماره رنـدی اسـت کـه اکثـر جانبـازان شـیمیایی
کشـور آن را حفـظ کردهانـد. یکـی از آشـنایان بـه مـن
میگفــت، ایــن شــماره رنــدی اســت، آن را ۷میلیــون
تومــان میخــرم. بــه او گفتــم ایــن شــماره را عزیــزی
بــه مــن داده اســت و آن را ۷میلیــارد تومــان هــم
نمیفروشــم. ایــن شــماره متعلــق بــه تمــام جانبــازان
شــیمیایی اســت. عشــق مــن خدمــت بــه جانبــازان
شــیمیایی اســت. در طــول هفتــه هــم روزهــای زوج
بــه مطبــم مــیروم؛ فقــط بــرای رســیدگی بــه امــورات
جانبــازان شــیمیایی. از خدماتــی هــم کــه انجــام داده
ام یــک خاطــره شــیرینی دارم از وصلــت یــک جــوان
بســیجی کــه جانبــاز شــیمیایی بــود بــا دختــر یــک
درجـهدار ارتـش کـه او هـم شـیمیایی شـد… جانبـازان
شــیمیایی زیــادی از شــهرهای مختلــف همچــون
زاهـدان، بابـل، سـاری، گلسـتان و غیـره گاهـی بـه مـن
ســر میزننــد و هیــچ وقــت دســت خالــی نمیآینــد و
بـرای ابـراز محبتشـان، سـوغاتی آن منطقـه را میآورنـد.
مـن از تـه دل جانبـازان شـیمیایی را دوسـت دارم، چون
بهخاطــر آنهــا برگشــتم. خوشــحالم چــون آنهــا باعــث
شــدند کــه بــه وطنــم برگــردم و بــه کشــورم خدمــت
کنــم. اگــر جانبــازان شــیمیایی نبودنــد، شــاید هیــچ
وقــت بــه ایــران برنمیگشــتم. برخــی همکارانــم
کــه رفتنــد، گاهــی بــه مــن ایــراد میگرفتنــد کــه تــو
اشـتباه کـردی برگشـتی درحالیکـه مـن بـه هموطنانـم
خدمــت کــردم و در ســطح بینالمللــی هــم کار کــردم.
یـک عامـل برگشـت مـن بـه ایـران، همسـرم بـود کـه
میگفــت چطــور مــا آخــر هفتههــا برویــم، تفریــح
درحالیکــه مــردم کشــورمان در آتــش جنــگ دارنــد،
میســوزند.
بلالـی دربـاره جایـزه سـازمان منـع گسـترش سـلاحهای
شـیمیایی و اختصـاص آن بـه جانبـازان شـیمیایی نیـز
مـی گویـد: بخشـی از این جایـزه را بـرای تهیـه داروهای
کمیـاب جانبـازان شـیمیایی اختصـاص دادم. ۴۵هـزار
یــورو از ایــن جایــزه ســهم مــن بــود کــه بخشــی از آن
را بــه خریــد داروهــای جانبــازان شــیمیایی اختصــاص
دادم. جانبــازان شــیمیایی بــه برخــی داروهــا شــدیدا
نیـاز دارنـد از جملـه اسـپری «سـرتاید» کـه گـران اسـت،
البتـه بنیـاد جانبـازان بـرای جانبـازان ۷۰درصـد بـه بـالا
ایــن اســپری را تهیــه میکنــد امــا بقیــه بــرای تهیــه
آن مشـکل داشـتند. تغذیـه جانبـازان شـیمیایی بسـیار
مهــم اســت و بایــد تغذیــه مناســب و از مــواد دارای
پروتئیــن داشــته باشــند امــا برخــی جانبــازان دچــار
مشـکلات معیشـتی و درمـان مسـمومیت بـا گازهـای
جنگــی هســتند بــه همیــن دلیــل از مســوولان تقاضــا
دارم کــه بــه وضعیــت ایــن جانبــازان بیــش از پیــش
رسـیدگی شـود. ایـن جانبـازان بسـیار مظلـوم هسـتند.
شـاید بـه ظاهـر سـالم باشـند امـا از درون، ریـه و دیگـر
بخشهــای داخلــی آنــان آســیبدیده اســت و مــا بــا
زحمــت و داروهــای پزشــکی میتوانیــم آنهــا را ســرپا
نگهداریــم. پروفســور بلالــی مــود صاحــب تألیفــات و
انتشــارات متعــدد در زمینههــای شــیمی، سمشناســی
پزشــکی، درمانشناســی و مســمومیتها شــامل ۳۱
کتــاب و منوگــراف (تــک نــگار) بــه زبانهــای فارســی
و انگلیســی و ۱۶۸مقالــه علمــی در نشــریات پزشــکی
و مجــلات علمــی داخلــی و خارجــی و ۲۹۸خلاصــه
مقالــه در کنگرههــای علمــی و کنفرانسهــای پزشــکی
کشــور و بینالمللــی بــه زبانهــای فارســی، انگلیســی
و فرانســه میباشــد. وی راهنمایــی و مشــاوره
رســالههای دکتــری پزشــکی، داروســازی، تخصصــی و
فــوق تخصصــی را در دانشــگاههای داخلــی و خارجــی
کشــور عهــدهدار بودهاســت
مهدی بلالی مود : احساس کردم وظیفه ام است که برگردم و کمک کنم
برای امتیاز دادن به این نوشته کلیک نمایید
[مجموع: 0 میانگین: 0]
