هفتم آبان روز بزرگداشت کوروش بزرگ، پدر ایران زمین و صدور نخستین فرمان آزادی و حقوق بشر درجهان بر همه شما عزیزان و ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد.
بر اساس Nabonidus Chronicle (“رویدادنامه نبونئید”، تنها مدرک و سند بازمانده بابلی از همان زمان)، روز ورود کورش بزرگ به بابل را سومین روز از ماه “عَرخ سَمَنه” (هشتمین ماه در گاهشماری بابلی) ضبط کرده است[1]، که برخی ایرانشناسان بر این باورند این تاریخ با هفتم آبانماه سال ۱۸۹ ایرانی[2] (۲۹ اکتبر ۵۳۹ پیش از میلاد) برابر میشود. بدینرونی، ‘کميته بين المللی نجات دشت پاسارگاد’ در سال ۲۰۰۶ میلادی پیشنهاد داد تا برای بزرگداشت کورش بزرگ و سالگرد صدور حقوق بشر (استوانه کورش بزرگ)، روز هفتم آبانماه روز “کورش بزرگ” نامگذاری شود.
شوربختانه بخاطر آنکه سران و هواداران نظام حاکم بر کشورمان, غیرایرانیان ِ عرب یا مغول نژاد می باشند و همه ذرات وجودشان از ایران و ایرانی تنفر دارد، طبعا این روز بزرگ و ملی در گارشماری رسمی کشورمان نه تنها ثبت نشده است بلکه با آن دشمنورزی کرده و درصدد جلوگیری از آن نیز بر آمده اند، ولی ایرانیان، بویژه آنانی که هنوز خون و شرف ایرانی در رگهایشان جریان دارد، به پیشواز آن رفته و این روز بزرگ ملی را با همه سختی ها جشن میگیرند.[3]
روزگارتان به شادی و تندرستی در پناه خداواند جان و خرد، آزادی و انسانیت باد.
ادمین خلیج فارس
یاری نامه (منابع، ارجاعات و توضیحات)
ــــــــــــــــــــــــــ
1 – http://tinyurl.com/ltrtu4e
2 – سرآغاز گاهشماری ایرانی بایستی از بنیانگذاری نخستین دولت ایرانی در سال ۷۲۸ پیش از میلاد، بدست پادشاه بزرگ ایران، دَهیوکَ (دیااکو) باشد. شوربختانه در زمان نظام پیشن و در زمان تغییر سرآغاز گاهشماری، به یک سرآغاز ایرانی، روز تاجگذاری کورش بزرگ در سال ۵۵۹ پیش از میلاد را برگزیدند. با آنکه انگیزه آن روشن و قابل تجلیل است که بخاطر منش و کردار آزادیخواهانه و انساندوستانه کورش بزرگ بوده است، ولی با اینکار، عملا و ندانسته بیش از ۱۶۹ سال از تاریخ کشورمان و دودمان ایرانی مادها را از گاهشماری و تاریخ کشورمان حذف کردند! به امید روزی که گاهشماری ایرانی، در کشور رسمی و جایگزین گاهشماری بیگانگان گردد.
3 – http://tinyurl.com/l7p8ryy
########
درود به همه میهن دوستان
هیچ وقت نگید کوروش کبیر چون کبیر عربی هست بگید کوروش بزرگ
روز جهانی کوروش بزرگ بر همه ایرانیان مبارک باد
(( سلطنت کوروش بزرگ ))
هرودوت و کتزیاس , افسانه های عجیبی درباره تولد و تربیت کوروش بزرگ روایت کرده اند,اما انچه از لحاظ تاریخی قابل قبول است این است که کوروش پسر حکمران انشان , کمبوجیه اول است و مادر او ماندانا دختر استیاگ پادشاه ماد است.
هنگامی که کمبوجیه با ماندانا ازدواج کرد,شبی استیاگ در خواب میبیند که در شکم دخترش درخت تاکی روییده است.خوابگذاران,این خواب را اینطور تعبیر میکنند که ماندانا پسری به دنیا می اورد که سلطنت استیاگ را از بین میبرد,استیاگ دختر خود را از همدان احضار کرد و او را مانند محبوسی نگهداشت.
بعد از مدتی ماندانا پسری به دنیا اورد شاه ماد او را به یکی از خویشاوندان خود به نام ( هارپاگ ) سپرد تا وی بچه را از بین ببرد , اما هارپاگ طفل را به چوپان خود ( مهرداد ) می سپارد و او کوروش را به جای فرزند مرده خود نگه میدارد.
کوروش بعد از مدتی مجددا به دربار استیاگ راه یافت و به نزد پدر و مادرش کمبوجیه و ماندانا در همدان بازگشت.هارپاگ که از طرف استیاگ به دلیل نا فرمانی شدیدا توبیخ شده و پسر دوازده ساله اش نیز به دستور استیاگ کشته شده بود , کینه پادشاه ماد را به دل گرفت.
او که همواره , درصدد بود انتقام پسر خود را از شاه بگیرد , هنگامی که خبر شکوه و قدرت کوروش در دربار کمبوجیه را شنید در نهان با او مکاتبه میکرد , هدایایی برای او میفرستاد دائما او را بر ضد شاه ماد تحریک میکرد.
در اثر این تحریکات و زمینه سازی هایی که هارپاگ در بین سران و بزرگان مادی انجام داده بود , کوروش مصمم شد پارس را بر ضد ماد بشوراند.
در سال ۵۵۳ ق.م کوروش همه پارس ها را بر علیه ماد برانگیخت. در جنگ بین لشکریان کوروش و ماد , عده ای از سپاهیان مادی به کوروش پیوستند و در نتیجه سپاه ماد شکست خورد.
